Róg barana

Dla bytu nieidealnego - Człowieka, Raj - miejsce idealne nie jest sztuczne.

Sztuczne jest miejsce nieidealne - Świat.

Podstawowym atrybutem Świata jest śmierć. To ideał niedoskonałości. Bóg przyszedł na Świat, żeby:

- śmierć zamienić w życie;

- wskazać człowiekowi możliwość niedoskonałości;

- nadać sens męce. Męka to tworzenie w niedoskonałości.

Wszystko już mamy dane. Bóg wyczerpał środki przekazu. Zostaliśmy my i nasze decyzje.

Inność przechodzi w jakość. Pączkowanie informacji sprawia, że najpierw stają się one coraz bardziej mdłe a potem przechodzą w złudzenie. Wkrótce po placu będzie przechodzać się jedna informacja w setkach różnych sukienek. Pustka podchodzi do iformacji, treści, wiadomości, dotyka ją i staje się nią.

Dlatego każda iformacja, która jest rzeczywiście inna, różna - już przez tę różność ma wartość. Najczęściej sam fakt inności powinien sprowokować do przyglądnięcia się jej. Coraz łatwiej odróżnić sztuczną inność od inności rzeczywistej, ponieważ wyobrażnia złodziei ma coraz znaczniejsze ograniczenia. Dowolny temat powielany w kółko sam w sobie ogranicza inwencję, tak, jak żuta guma odbiera chęć ostrego biegu na sto metrów.

Są też informacje inne, ale błędne. Na nie należy szczególnie uważać - ich twórcy mieli zapewne konkretny, zły cel.

Bóg jest wszystkim. Bez Niego nic nie ma. Wszystko, co robisz bez Niego - tego nie ma. Oddajesz wtedy swą energię w pustkę. Oddajesz ją poza Boga, a więc oddajesz bezpowrotnie. Męczysz się bezpowrotnie. 

Nie ma sensu robić coś bez Boga, ponieważ właśnie to, na koniec, okaże się snem.

W moim biurze koty poruszają się cicho, zawsze do celu. Cel to zjeść i spać. Robią w związku tym wszystko, co potrafią i to nie spędza im snu z powiek. Są stworzone, by istnieć w całości.

Ja też jestem stworzony, by istnieć, ale się fragmentuję. Część mnie pracuje, bym się nie rozsypał. Ktoś/coś chce, żebym był podzielony.

Najlepszą bronią na podział jest systematyczność skierowana do środka. Regularna praca nad istnieniem. Żmudna. Ktoś/coś chce jednak, bym pracował tylko w sobie. Chce, żebym wielbił braki, dawał im kwiaty i pokłony. Żebym poddawał się sobie i tej ciszy, która we mnie jest. Zabiera mi prawo do wyjścia na zewnątrz. Wyjątkiem jest tylko ten stan, w którym robię czynności pozorne - wtedy jestem wypuszczany i mogę fikać.

Nie-wolność polega na nie-działaniu. Pustka sama się buduje.

Istnienie grzechu pozwala wytworzyć prawo. Bez grzechu prawo jest tylko wielotomową powieścią s-f. Szatan, jako główny sponsor grzechu korzysta z prawa, by nadać grzechowi rangę owocu, który wisi na końcu złej drogi. Jeśli wiemy, że cel drogi jest zły, ale słodki, zostajemy uwikłani w walkę, której nie chcieliśmy. Słodycz to mdłości i pełny brzuch. Chcemy ją osiągnąć, ponieważ jesteśmy głodni, łakomi i słabi.

Walka została nam dana. Niesiemy ją na plecach, idąc. Jednak jest to po prostu walka, czyli szansa na zwycięstwo. Bez grzechu i bez prawa nie ma zwycięstwa, ani porażki. Grzech jest zły, ale daje szansę.